обутите

Речник на българския език

1. обутите — мн. ч. членувано

обутите е производна форма на обут (мн. ч. членувано).

2. обутите — мин. страд. прич. мн. ч. членувано

обутите е производна форма на обуя (мин. страд. прич. мн. ч. членувано).