обточило е

Речник на българския език

1. обточило е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

обточило е е производна форма на обточа (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. обточило е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

обточило е е производна форма на обточа (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).