обмители
1.
обмители —
преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.
обмители
е производна форма
на обмитя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).
2.
обмители —
мин. деят. несв. прич. мн. ч.
обмители
е производна форма
на обмитя (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).