обложил си

Речник на българския език

1. обложил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

обложил си е производна форма на обложа (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. обложил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

обложил си е производна форма на обложа (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).