облажило е

Речник на българския език

1. облажило е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

облажило е е производна форма на облажа (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. облажило е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

облажило е е производна форма на облажа (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).