облагородил е

Речник на българския език

1. облагородил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

облагородил е е производна форма на облагородя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. облагородил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

облагородил е е производна форма на облагородя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).