облагородило е

Речник на българския език

1. облагородило е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

облагородило е е производна форма на облагородя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. облагородило е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

облагородило е е производна форма на облагородя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).