обкантило е

Речник на българския език

1. обкантило е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

обкантило е е производна форма на обкантя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. обкантило е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

обкантило е е производна форма на обкантя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).