обградило е

Речник на българския език

1. обградило е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

обградило е е производна форма на обградя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. обградило е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

обградило е е производна форма на обградя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).