никнела

Речник на българския език

1. никнела — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

никнела е производна форма на никна (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. никнела — мин. деят. несв. прич. ж. р.

никнела е производна форма на никна (мин. деят. несв. прич. ж. р.).

3. никнела — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

никнела е производна форма на никна (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

4. никнела — мин. деят. несв. прич. ж. р.

никнела е производна форма на никна (мин. деят. несв. прич. ж. р.).