натруфяхте

Речник на българския език

1. натруфяхте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

натруфяхте е производна форма на натруфям (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. натруфяхте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

натруфяхте е производна форма на натруфям (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).