натопорчили

Речник на българския език

1. натопорчили — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

натопорчили е производна форма на натопорча (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. натопорчили — мин. деят. св. прич. мн. ч.

натопорчили е производна форма на натопорча (мин. деят. св. прич. мн. ч.).