натаралежвахте

Речник на българския език

1. натаралежвахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

натаралежвахте е производна форма на натаралежвам (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. натаралежвахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

натаралежвахте е производна форма на натаралежвам (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).