наслоил си

Речник на българския език

1. наслоил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

наслоил си е производна форма на наслоя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. наслоил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

наслоил си е производна форма на наслоя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).