наслоил е

Речник на българския език

1. наслоил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

наслоил е е производна форма на наслоя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. наслоил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

наслоил е е производна форма на наслоя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).