напоявал

Речник на българския език

1. напоявал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

напоявал е производна форма на напоявам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. напоявал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

напоявал е производна форма на напоявам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. напоявал — мин. деят. св. прич. м. р.

напоявал е производна форма на напоявам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. напоявал — мин. деят. несв. прич. м. р.

напоявал е производна форма на напоявам (мин. деят. несв. прич. м. р.).