наполеел е

Речник на българския език

1. наполеел е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

наполеел е е производна форма на наполея (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. наполеел е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

наполеел е е производна форма на наполея (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).