напоил си

Речник на българския език

1. напоил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

напоил си е производна форма на напоя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. напоил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

напоил си е производна форма на напоя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).