наплюнчваха

Речник на българския език

1. наплюнчваха — мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

наплюнчваха е производна форма на наплюнчвам (мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. наплюнчваха — мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.

наплюнчваха е производна форма на наплюнчвам (мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.).