напечатил е

Речник на българския език

1. напечатил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

напечатил е е производна форма на напечатя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. напечатил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

напечатил е е производна форма на напечатя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).