наперчваха

Речник на българския език

1. наперчваха — мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

наперчваха е производна форма на наперчвам (мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. наперчваха — мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.

наперчваха е производна форма на наперчвам (мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.).