напердашил е

Речник на българския език

1. напердашил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

напердашил е е производна форма на напердаша (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. напердашил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

напердашил е е производна форма на напердаша (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).