напердашили

Речник на българския език

1. напердашили — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

напердашили е производна форма на напердаша (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. напердашили — мин. деят. св. прич. мн. ч.

напердашили е производна форма на напердаша (мин. деят. св. прич. мн. ч.).