напервали

Речник на българския език

1. напервали — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

напервали е производна форма на напервам се (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. напервали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

напервали е производна форма на напервам се (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

3. напервали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

напервали е производна форма на напервам се (мин. деят. св. прич. мн. ч.).

4. напервали — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

напервали е производна форма на напервам се (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).