напервал

Речник на българския език

1. напервал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

напервал е производна форма на напервам се (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. напервал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

напервал е производна форма на напервам се (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. напервал — мин. деят. св. прич. м. р.

напервал е производна форма на напервам се (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. напервал — мин. деят. несв. прич. м. р.

напервал е производна форма на напервам се (мин. деят. несв. прич. м. р.).