наобличал е

Речник на българския език

1. наобличал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

наобличал е е производна форма на наобличам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. наобличал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

наобличал е е производна форма на наобличам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. наобличал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

наобличал е е производна форма на наобличам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).