налетели

Речник на българския език

1. налетели — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

налетели е производна форма на налетя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. налетели — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

налетели е производна форма на налетя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

3. налетели — мин. деят. св. прич. мн. ч.

налетели е производна форма на налетя (мин. деят. св. прич. мн. ч.).

4. налетели — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

налетели е производна форма на налетя (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).