наколва

Речник на българския език

1. наколва — сег. вр., 3 л., ед. ч.

наколва е производна форма на наколвам (сег. вр., 3 л., ед. ч.).

2. наколва — мин. св. вр., 2 л., ед. ч.

наколва е производна форма на наколвам (мин. св. вр., 2 л., ед. ч.).

3. наколва — мин. св. вр., 3 л., ед. ч.

наколва е производна форма на наколвам (мин. св. вр., 3 л., ед. ч.).