накокошинил е

Речник на българския език

1. накокошинил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

накокошинил е е производна форма на накокошиня се (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. накокошинил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

накокошинил е е производна форма на накокошиня се (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).