накокошинело

Речник на българския език

1. накокошинело — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

накокошинело е производна форма на накокошиня се (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. накокошинело — мин. деят. несв. прич. ср. р.

накокошинело е производна форма на накокошиня се (мин. деят. несв. прич. ср. р.).