накокошинели

Речник на българския език

1. накокошинели — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

накокошинели е производна форма на накокошиня се (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. накокошинели — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

накокошинели е производна форма на накокошиня се (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).