накокошинел

Речник на българския език

1. накокошинел — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

накокошинел е производна форма на накокошиня се (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. накокошинел — мин. деят. несв. прич. м. р.

накокошинел е производна форма на накокошиня се (мин. деят. несв. прич. м. р.).