накокошинвали

Речник на българския език

1. накокошинвали — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

накокошинвали е производна форма на накокошинвам се (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. накокошинвали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

накокошинвали е производна форма на накокошинвам се (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

3. накокошинвали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

накокошинвали е производна форма на накокошинвам се (мин. деят. св. прич. мн. ч.).

4. накокошинвали — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

накокошинвали е производна форма на накокошинвам се (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).