накокошинвал

Речник на българския език

1. накокошинвал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

накокошинвал е производна форма на накокошинвам се (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. накокошинвал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

накокошинвал е производна форма на накокошинвам се (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. накокошинвал — мин. деят. св. прич. м. р.

накокошинвал е производна форма на накокошинвам се (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. накокошинвал — мин. деят. несв. прич. м. р.

накокошинвал е производна форма на накокошинвам се (мин. деят. несв. прич. м. р.).