наковладела

Речник на българския език

1. наковладела — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

наковладела е производна форма на наковладя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. наковладела — мин. деят. несв. прич. ж. р.

наковладела е производна форма на наковладя (мин. деят. несв. прич. ж. р.).