наковете

Речник на българския език

1. наковете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

наковете е производна форма на накова (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. наковете — повелително наклонение, мн. ч.

наковете е производна форма на накова (повелително наклонение, мн. ч.).