надпрепускал

Речник на българския език

1. надпрепускал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

надпрепускал е производна форма на надпрепускам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. надпрепускал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

надпрепускал е производна форма на надпрепускам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. надпрепускал — мин. деят. св. прич. м. р.

надпрепускал е производна форма на надпрепускам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. надпрепускал — мин. деят. несв. прич. м. р.

надпрепускал е производна форма на надпрепускам (мин. деят. несв. прич. м. р.).