нагърбушвахте

Речник на българския език

1. нагърбушвахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

нагърбушвахте е производна форма на нагърбушвам (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. нагърбушвахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

нагърбушвахте е производна форма на нагърбушвам (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).