нагърбушвал съм

Речник на българския език

1. нагърбушвал съм — мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

нагърбушвал съм е производна форма на нагърбушвам (мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).

2. нагърбушвал съм — преизк. накл., сег. вр., 1 л., ед. ч., м. р.

нагърбушвал съм е производна форма на нагърбушвам (преизк. накл., сег. вр., 1 л., ед. ч., м. р.).

3. нагърбушвал съм — преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., м. р.

нагърбушвал съм е производна форма на нагърбушвам (преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., м. р.).