навеехте

Речник на българския език

1. навеехте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

навеехте е производна форма на навея (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).

2. навеехте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

навеехте е производна форма на навея (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).

3. навеехте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

навеехте е производна форма на навея (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).