наваляхте

Речник на българския език

1. наваляхте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

наваляхте е производна форма на навалям (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. наваляхте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

наваляхте е производна форма на навалям (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).

3. наваляхте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

наваляхте е производна форма на наваля (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

4. наваляхте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

наваляхте е производна форма на наваля (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).