набрулило си

Речник на българския език

1. набрулило си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

набрулило си е производна форма на набруля (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. набрулило си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

набрулило си е производна форма на набруля (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).