набрулел
1.
набрулел —
преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.
набрулел
е производна форма
на набруля (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).
2.
набрулел —
мин. деят. несв. прич. м. р.
набрулел
е производна форма
на набруля (мин. деят. несв. прич. м. р.).