набеденият

Речник на българския език

1. набеденият — м. р. пълен член

набеденият е производна форма на набеден (м. р. пълен член).

2. набеденият — мин. страд. прич. м. р. пълен член

набеденият е производна форма на набедя (мин. страд. прич. м. р. пълен член).