мъждукала

Речник на българския език

1. мъждукала — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

мъждукала е производна форма на мъждукам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. мъждукала — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

мъждукала е производна форма на мъждукам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

3. мъждукала — мин. деят. св. прич. ж. р.

мъждукала е производна форма на мъждукам (мин. деят. св. прич. ж. р.).

4. мъждукала — мин. деят. несв. прич. ж. р.

мъждукала е производна форма на мъждукам (мин. деят. несв. прич. ж. р.).