моторизирал

Речник на българския език

1. моторизирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

моторизирал е производна форма на моторизирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. моторизирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

моторизирал е производна форма на моторизирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. моторизирал — мин. деят. св. прич. м. р.

моторизирал е производна форма на моторизирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. моторизирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

моторизирал е производна форма на моторизирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).