мокрите

Речник на българския език

1. мокрите — мн. ч. членувано

мокрите е производна форма на мокър (мн. ч. членувано).

2. мокрите — сег. вр., 2 л., мн. ч.

мокрите е производна форма на мокря (сег. вр., 2 л., мн. ч.).