мистифицирало

Речник на българския език

1. мистифицирало — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

мистифицирало е производна форма на мистифицирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. мистифицирало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

мистифицирало е производна форма на мистифицирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. мистифицирало — мин. деят. св. прич. ср. р.

мистифицирало е производна форма на мистифицирам (мин. деят. св. прич. ср. р.).

4. мистифицирало — мин. деят. несв. прич. ср. р.

мистифицирало е производна форма на мистифицирам (мин. деят. несв. прич. ср. р.).