мацнела

Речник на българския език

1. мацнела — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

мацнела е производна форма на мацна (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. мацнела — мин. деят. несв. прич. ж. р.

мацнела е производна форма на мацна (мин. деят. несв. прич. ж. р.).