манкирала

Речник на българския език

1. манкирала — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

манкирала е производна форма на манкирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. манкирала — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

манкирала е производна форма на манкирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

3. манкирала — мин. деят. св. прич. ж. р.

манкирала е производна форма на манкирам (мин. деят. св. прич. ж. р.).

4. манкирала — мин. деят. несв. прич. ж. р.

манкирала е производна форма на манкирам (мин. деят. несв. прич. ж. р.).